NATASCHA WOONT IN ZWEDEN VANWEGE DE RUIMTE EN MINDER GEDOE (MAAR ER ZIJN OOK NADELEN)

Fotograaf en Herborist Natascha woont in Zweden. Ze heeft in Lapland geleerd mee te buigen met de seizoenen en haar energie goed te verdelen. Zoals je in de winter naar binnen te keren, om op te laden.

Ons huis in Zweden

In Zweden zijn enorm veel natuurliefhebbers. Gelukkig maar, want meer dan de helft van het land bestaat uit bos en meren. Een enorme oppervlakte, te vergelijken met tien keer Nederland. Behalve bos is er ook water. Heel veel water. Zweden heeft bijna 96.000 meren die voor de helft van al het drinkwater zorgen. Ook zijn er zo’n dertigduizend eilandjes, waarvan de twee grootste, Öland en Gotland, aan de oostkust liggen.

Het meer vlak bij ons huis

Meer plek, minder gedoe

Na onze emigratie vorig jaar zomer voelden we ons al snel op ons gemak in de Zweedse wildernis. Nu wordt je één voelen met de natuur hier ook wel gestimuleerd. Vooral het Allemansrätt, vertaald als allemansrecht, draagt daaraan bij. Deze Zweedse wet geeft iedereen het recht om, mits respectvol, gebruik te maken van de natuur. Hier loop je niet – zoals in Nederland – het risico dat je een boete krijgt als je te veel bramen plukt. Wildkamperen, eten verzamelen en rondwandelen mag overal in Zweden, zelfs op privéterrein. Op voorwaarde dat je voor kamperen even netjes toestemming vraagt, de eigenaar niet stoort en zorgvuldig met zijn land en de gewassen omgaat. De natuur is een collectieve plek, waar collectief voor wordt gezorgd. Iets in me zegt dat dat in Nederland minder goed zou werken – waarom weet ik niet precies. Zweden is tien keer groter dan Nederland, met slechts tien miljoen inwoners. Misschien is dat het geheim: er is simpelweg meer plek en daardoor minder gedoe.

Koffie of thee heel speciaal op deze manier

Hele dagen buiten

Dat laatste was precies waar we naar verlangden toen we naar Zweden verhuisden. Natuurlijk was er ook een keerzijde. Zo zouden we onze familie en vrienden minder vaak zien, iets wat ons nog steeds zwaar valt. Maar de behoefte aan rust en ruimte kreeg de overhand. In Nederland woonden we in een bescheiden klein huis met een behoorlijk tuin. Meer zat er gewoonweg niet in. Na 18 jaar vakantie naar Zweden eindelijk de knoop doorgehakt. Elke vakantie knapten we enorm op. Zo veel groen, wat een luxe, we waren hele dagen buiten.

Veenbessen plukken

Een écht huis in Zweden

Na elke vakantie dachten we vaak terug aan Zweden. Weg van de hectiek, alles een versnelling lager: het verlangen om te vertrekken werd steeds sterker. Daar zouden we ons leven kunnen omgooien. Mijn man, electricien/inspecteur, had al jaren de droom om te emigreren . En ik, werkzaam in de gehandicaptenzorg, fotograaf en herborist was toe aan iets nieuws. Mijn carrière moest gewoon anders, daar was ik van overtuigd. We zouden veel meer tijd samen door kunnen brengen, in een écht Zweeds rood huis. De beslissing viel, we vertrokken.

Ons huis in de winter

Veel papierwerk

Dat klinkt simpeler dan het is. Voordat je als inwoner van Zweden geregistreerd staat en verder kunt met een eigen bedrijf, ben je zo een half jaar en heel veel papierwerk verder. Ook spreken veel Zweden hier in het noorden nauwelijks Engels: daar sta je dan met je Duolingo Zweeds vol tanden. Maar andere dingen waren oprecht eenvoudig. Na een maand in Zweden vonden we een prachtig huis. We waren meteen om. Het had wat liefde nodig, maar is wel twee keer zo groot als ons huisje in Nederland. En, belangrijker: het ligt in een grote tuin, ligt tien minuten lopen van het prachtig meer.

Onderweg om boodschappen te doen

Winter is coming

De zomer vloog voorbij en al snel vielen er geen bessen meer te plukken. Het weer sloeg om. In Zweden worden de dagen sneller kort, eind augustus komt de herfst al in zicht. “Bereid je maar goed voor op de winter,” waarschuwden mensen uit de buurt. Zelf hadden we nog geen beeld bij die lange donkere winter, maar het viel ons alles mee. Begin september plukten we het bos nog even leeg: de laatste bosbessen, vosbessen en cantharellen gingen mee naar huis. In oktober kleurden de loofbomen het landschap prachtig roodbruin, een geweldig gezicht, zo tussen de groene naaldbomen door. De lucht werd koeler en de ochtenden mistig. En voordat we het wisten zaten we midden in de sneeuw voor de komende 5 maanden.

Hier word ik nog steeds blij van rendieren

Liever te vroeg dan te laat

Niets gebeurt hier last minute: het opgejaagde gevoel waar we in Nederland nog weleens last van hebben, kennen ze niet. We zagen hoe de Zweden zich in de herfst in alle rust klaarmaakten voor de winter. In de winkels lag alvast volop strooizout. Beetje vroeg, leek ons, maar zoals ik al zei: een Zweed is liever te vroeg dan te laat. Brandhout voor de houtkachel bestellen ze hier in april, dan kan het in de zomer mooi drogen. We zagen hoe er overal oranje paaltjes in de berm werden gezet die de weg zouden wijzen als er sneeuw kwam. En er kwam sneeuw, veel sneeuw.

Het noorderlicht in mijn achtertuin

Burenhulp

In onze straat zagen we hoe een buurman de oprijlaan van zijn bejaarde buurvrouw sneeuwvrij maakte, dus deden wij dat – zijn goede voorbeeld volgend – voor de oude dame tegenover ons. De volgende ochtend lag er een zak verse kaneelbroodjes op de stoep. Dat alles is typerend voor de Zweden. Ze kennen de grillen van de natuur en weten dat er na een lange winter weer een lange zomer komt. En dus ondergaan ze welwillend de donkere dagen, zorgen ze ervoor dat ze klaar zijn voor de kou en klaarstaan voor de ander.

Zweedse Pepparkakor

Leven met de seizoenen

Wat ik ook van de Zweden leer, is het verdelen van je energie door het jaar heen. In de winter keren ze naar binnen, om op te laden. Begrijp me niet verkeerd, Zweden zijn het hele jaar veel buiten te vinden. Ook als het koud is, dwalen ze door de bossen, spelen ze buiten met de kinderen en wordt er zelfs buiten gezwommen. Maar ze zijn ook veel binnen, lezen, koken, brengen tijd door met familie.

Als de zomer komt, lijken de mensen wakker te worden uit hun winterslaap. Ze gaan op roadtrip, of met z’n allen hiken, er worden dieren gespot. Ook in de dorpen en steden is zo veel meer reuring overal. Kennelijk begin ik al aardig in te burgeren, want zoals het in de koele hoofden van de nuchtere Zweden begint te kriebelen zodra het zomer wordt, gebeurt dat ook in dat van mij. Ik geniet van de parken die in bloei staan, van het zomerse strand, van de drukte op de terrassen. We bedenken nieuwe projecten, maken plannen om eropuit te gaan, te kamperen, feestjes te geven in de tuin. Rusten komt later weer wel, als de zomer voorbij is.

Onze laatste aanwinst een sauna